U sportskim novinama SPORT, od 21. jula 2014. god. objavljeno je: Tužan kraj — Ugašen FK Smederevo! Nekadašnji Sartid, doživeo je tragičnu sudbinu mnogih klubova u Srbiji. Oklopnici i čelnici Đurđevog grada, posle ispadanja iz Super lige i Prve lige Srbije, saopštili su da se klub ugasio zbog teške finansijske situacije. Klub koji je svojevremeno osvojio tadašnji Kup Srbije i Crne Gore, zahvaljujući golu Marka Pantelića u 110. minutu protiv Crvene zvezde na stadionu Partizana, koji nas je predstavljao u evropskim takmičenjima protiv Ipsviča, Minhena 1860, Dandija i drugih klubova, i zvanično je nestao sa fudbalske scene. Poslednjih nekoliko godina Oklopnici su jedva preživljavali kraj sa krajem, a nestabilni izvor finansiranja je otežavao funkcionisanje kluba. Praktično, delili su sudbinu Smederevske Železare, ključne kompanije za stabilnost ovog grada.
Sramota je i velika bruka za Grad Smederevo, za sve njegove političare iz svih stranaka, i za privrednike svih oblika vlasništva, da fudbalski klub, koji je u ovoj godini trebao da proslavi 90 godina postojanja nestane (ugasi se) sa sportske mape Srbije. Mnoge države i gradovi, koji drže do tradicije i čuvanja visokih vrenosti, sigurno ne bi dozvolili da se ovako jedna dobra „ustanova sporta“ – jednostavno ugasi i nestane !
Ipak, na stadionu kraj Dunava i dalje će se gledati fudbal i to utakmice Srpske lige grupa Zapad. Dosadašnji član ovog ranga, ekipa Seljaka iz Mihajlovca, promenila je ime u Semendrija 1924, pod kojim će se boriti za bodove od naredne sezone. Radi boljeg sagledavanja stanja u fudbalu u Srbiji, Smederevu i preglednosti „ko sve igra fudbal“ evo situacije u ovoj fudbalskoj sezoni.
Srpska liga Zapad
Srpska liga Zapad u sezoni 2014./2015. jedna je od četiri Srpske lige u fudbalu, koje su treći stepen takmičenja u Srbiji. Liga broji 16 klubova. Viši stepen takmičenja je Prva liga Srbije, a niži su zone : Zona Drina, Zona Dunav i Zona Morava.
Klubovi koji se takmiče u ovoj ligi: Semendria 1924, Šumadija, Železničar, Jošanica, Novi Pazar, Bane, Šumadija 1903, Sloga (P), Polet, GFK Jasenica 1911, Karađorđe, Zvižd, Rudar, Budućnost Krušik 2014, Pobeda, Jedinstvo Ub i Loznica.
Istorija smederevskog fudbala
Smederevo
Nacionalno prvenstvo:
Najveći uspesi: 3. mesto u prvenstvu Srbije i Crne Gore (2001./2002.god.)
Kup: Pobednik kupa jedanput ( 2003. god.)
Stadion: „Gradski“, 16.656 sedišta
Fudbalski klub je 06. maja 1924. god. osnovalo Srpsko Akcionarsko Rudarsko Topioničarsko Industrijsko Društvo (SARTID), na predlog inženjera Ernesta Radlinskog. Njegove boje u početku su branili uglavnom profesionalni igrači iz Mađarske, Austrije i Nemačke. Po završetku II Svetskog rata počinje nova era Smederevskog fudbala. U periodu od 1944. pa do danas, klub je često manjao svoje ime : FK Metalac (1944. – 1946.), zatim FD Jedinstvo (1946. – 1949.), pa ŽSD Smederevo (1949. – 1952.), zatim FK Smederevo (1952. – 1958.), a fuzijom FK Smederevo i FK Metalac nastaje OFK Budućnost (1958.-1962.), zatim ponovo FK Smederevo (1962.-1967.), onda FK Metalurg (1967.-1976.), pa opet FK Smederevo (1976.-1992.), pa FK Sartid (1992-2004), a od 15. jula 2004. god. ime kluba ponovo je FK Smederevo.
Klub beleži nagli razvoj i napredak od 1992.godine, kada je Koncern crne metalurgije. SARTID a.d., preuzeo vlašnistvo i sponzorstvo nad klubom. FK Sartid 1998.godine ulazi u Prvu ligu SR Jugoslavije i ostvaruje san mnogih genracija u gradu na Dunavu. Od 2001.godine klub je 5 godina zaredom na Evropskoj fudbalskoj sceni: 2001, 2004, i 2005.godine u Intertoto kupu, a 2002. i 2003. god. u UEFA kupu! FK Sartid u sezoni 2001./2002. stiže do finala Kupa Srbije i Crne Gore, kada biva poražen sa 1:0 od Crvene Zvezde. Već naredne sezone 2002/2003. FK Sartid ostvaruje do sada svoj nejveći uspeh pobedom nad Crvenom Zvezdom od 1:0 i osvajanjem nacionalnog Kupa i velikog srebrnog pehara u trajno vlasništvo. Legendarna utamica odigrana je 29.maja 2003.godine na Partizanovom stadionu u Beogradu.
U sezoni 2007/2008. klub ispada iz Superlige, pošto je u baražu za opstanak poražen od FK Rada. Već u prvoj sezoni u nižem rangu, FK Sartid zauzima drugo mesto i tako se brzo vraća u Superligu. U sezonama 2009/2010. i 2010/2011. klub zauzima 10-to mesto u Superlgi, 2011/2012. zauzima 13-to mesto, a u sezoni 2012/2013. zauzima 16-to, poslednje mesto i ispada iz Prve lige u niži rang takmičenja.
Inače, gradski Stadion FK Smederevo je jedan od najmodernijih stadiona u Srbiji i ima jedan od najboljih travnatih terena u zemlji. U sadašnjem obliku objekat se sastoji od fudbalskog igrališta, dva polukružna objekta i zgrade za svalčionice u podtribinskom prostoru severne tribine. Stadion je oblika „zatvorne školjke“ sa ukupnim brojem od 16.656 sedišta.
Nekadašnje stanje i uspesi
Fudbaleri Sartida osvojili su Kup Srbije i Crne Gore za fudbalsku sezonu 2002/2003. Oni su u finalu, na stadionu Partizana, pobedili prethodnog osvajača kupa, Crvenu zvezdu sa 1:0. Jedini gol, ujedno i zlatni, postigao je Marko Pantelić u 110. minutu posle odličnog šuta sa ivice šesnaesterca.
Marko Pantelić, 2000-tih 
Marko Pantelić je rođen 15.septembra 1978. godine u Beogradu. Poznat je i priznati fudbaler i reprezentativac Srbije. Igrao je na poziciji napadača-centarfora. Tokom karijere promenio je dosta klubova, među kojima su bili i Pari Sen Žermen, Smederevo, Crvena Zvezda, Herta, Ajaks i Olimpijakos. Za reprezentaciju je nastupio 43 puta i postigao 10 golova. Tadašnji selektor Radomir Antić pozvao ga je da nastupa za reprezentaciju Srbije na Svetskom prvenstvu 2010. god. u Južnoafričkoj Republici, gde je postigao jedan gol, u porazu Srbije protiv Australije 2:1.
Mateja Kežman, 90-tih
Mateja Kežman je rođen u Zemunu, 12. aprila 1979. godine. Poznat je i priznati fudbaler i reprezentativac Srbije. Igrao je na poziciji napadača-centarfora. On je u svojoj karijeri igrao za domaće klubove: Zemun, Radnički iz Pirota, Loznicu, Smederevo i Partizan. Kao afirmisani fudbaler otisnuo se u inostranstvo, te je tako igrao za poznate klubove: PSV Ajndhoven, Čelzi, Atletiko Madrid, Fenerbahče, Pari Sen Žermen i Zenit iz Sankt Petersburga. Za nacionalni tim odigrao je 49 utakmica i postigao 17 golova.
U vreme kada je selektor reprezentacije bio Ilija Petković, Мateja Kežman je postao nosilac igre u timu i jedan od najzaslužnijih za plasman SCG na Svetsko prvenstvo u Nemačkoj 2006. godine. On je tada, u kvalifikacijama, postigao 5 golova, uključujući i odlučujuće golove na utakmicama sa Španijom i Bosnom i Hercegovinom.
Goran Bogdanović, Biciklica 80-tih
Goran Bogdanović je rođen u Smederevu, 1967. godine. U rodnom gradu je i počeo da igra fudbal da bi se 1985. preselio u Partizan u kojem je ostao sve do 1993. godine. Igrao je u veznom redu i svakako spada u red istaknutih Partizanovih fudbalera, a na 149 prvenstvenih utakmica dao je 14 golova. Navijači Partizana su prvi put za njega čuli u sezoni 1985/86, kada je kao tinejdžer, zajedno sa Milinkom Pantićem, doprineo da Partizan osvoji titulu prvaka. Ukupno je tri puta bio prvak s Partizanom (1985/86., 1986/87 i 1992/93.), a u crno-belom dresu osvojio je i dva nacionalna kupa – 1989. i 1992. godine. Ostao je upamćen njegov karakteristični dribling, tzv. „bicikl“. Karijeru je nastavio u Španiji, igrajući za RCD Mallorca, RCD Espanyol i Extremadura, da bi je završio u rodnom Smederevu na impresivan način, osvajajući Kup Srbije i Crne Gore.
Tomislav Stanković, Tomče Lindra, 60-tih
Tomislav Stanković je rođen u Smederevu, 1931. godine. Igrao je vrlo uspešno za FK OFK Budućnost kao levo krilo. Kao vrstan fudbaler obreo se u tada moćnom OFK Beogradu za koga je ograo u Prvenstvu Jugoslavije u sezonama 1960/1961., 1961/1962 i 1962/1963. nakon čega odlazi u Australiju da tamo igra fudbal. U sezoni 1961/1962., kada je trener OFK Beograda bio čuveni Milovan Ćirić, Tomislav Stanković Lindra je osvojio visoko 5 mesto.
U to vreme on je igrao u timu, koji je činio sledeći igrački kadar: Srboljub Krivokuća, Milorad Petrović, Miodrag Šćekić, Spasoje Samardžić, Josip Skoblar, Milorad Popov, Srđan Čebinac, Stojan Milošev, Vladan Mladenović, Tomislav Stanković Tomče, Veroslav Mladenović, Miloš Adamović, Petar Nikolić, Momčilo Gavrić, Sava Antić, Vasilije Šijaković, Miroslav Milovanović, Radovan Gojkov, Zoran Dakić, Miloš Grujić, Dragoljub Marić, Petković Vojislav Đukić, M.Čejović, Veljko Zuber.
Za ilustraciju fudbala u tom vremenu, kada je Tomislav Stanković Tomče Lindra igrao u Smederevu, evo jedne divne fotografije. Objašnjenaja za sastav tima sa fotografije dao, takođe jedan od odličnih smederevskih fudbalera, Borislav Šarenac Šeki.
Na fotografii iznad se nalaze s leva na desno:
Draganče Vasić, Kica Savić, Neša Stojanović, Zona Konstatinović, Bora Runjajić, Tomislav Stanković Tomče, Milan Stokić Milanče, Borislav Sarenac Šeki, Vojislav Stamenković Greška, Nikola Lozić Loza i Milutin Đorđević Prase. U pitanju je bila utakmica koju su igrali : Rudar (K) – Smederevo 2:6 (1:4). Strelci su bili:Stanković(1), Sarenac(1), Đorđević(2), Runjajić(1) i Vasić(1).
Siniša Miša Zlatković, 50-tih
Siniša Miša Zlatković je rođen u Smederevu, 1928. godine. Igrao je vrlo uspešno za FD Jedinstvo kao desni bek, ili half. Pošto je bio talentovan i vrstan fudbaler, najpre su ga preuzela Naša Krila, da bi 1950.god. prešao u tada moćnu Crvenu Zvezdu. Miša je igrao fudbal u Prvenstvu Jugoslavije i kada je Cevena Zvezda neprikosnoveno vladala na terenima širom FNR Jugoslavije, u sezonama 1950/1951., 1951/1952 i 1952/1953.god. U sezoni 1952./1953.godine, kada je trener Cevene Zvezde bio čuveni Žarko Mihajlović, Siniša Miša Zlatković je u timu koji je zaozeo prvo mesto, i postao Šampion držve.
U to vreme on je igrao u timu, koji je činio sledeći igrački kadar :
Srđan Mrkušić: 7 utakmica – 6 primljenih golova, Srboljub Krivokuća: 14 utakmica- 21 primljen gol, Ljubomir Lovrić, Branislav Vukosavljević; 13 utakmica – 8 golova, Milorad Diskić, Predrag Đajić, Milivoje Đurđević, Dragoljub Župac, Todor Živanović, Miljan Zeković, Siniša Miša Zlatković, Miroslav Lazić, Rajko Mitić, Svetislav Milić, Brakno Nešović, Tihomir Ognjanov, Aleksandar Petrović, Bela Palfi, Branko Stanković, Ljubiša Spajić, Dimitrije Tadić, Kosta Tomašević, Jovan Cokić, Vasilije Šijaković.
Fudbaleri Crvene Zvezde : Šampioni držve 1953.god.
Siniša Miša Zlatković, drugi s desna, stoji uz Rajka Mitića
Najveći uspeh Smederevaca
El, Grande Smederevci ! Montevideo, Bog te video !
Naš poznati sportski novinar Vladimir Stanković objavio je knjigu “Montevideo, Bog te video!” u izdanju Lagune 2010. god. Na taj način on je želeo da se, posle više od 80 godina na neki način oduži igračima te čuvene Jugoslovenske reprezentacije u fudabalu. Jer, te 1930. godine, na Prvom zvaničnom Svetskom prvenstvu u fudbalu, ceo svet je obišla vest da je reprezentacije Jugoslavije osvojila treće mesto i, naravno bronzanu medalju. O tom velikom sportskom uspehu nije se kod nas mnogo znalo, niti se govorilo, ili pisalo, jer je infrmisanost ljudi bila loša. Mnogi ljudi, pa čak i novinari, nisu ništa zanali o učešću naše reprezentacije na Svetskom prvenstvu u Montevideu. Možda su i vremena bila takva da nije bilo poželjno veličati podvig srpskih fudbalera.
Tim Jugoslavije u Montevideu 1930. god.
Uspeh je bio utoliko veći što su fudbaleri iz Hrvatske odbli da igraju za reprezentaciju Jugoslavije, tako da su za nju igrali praktično samo igrači iz Srbije. Tu jugoslovensku (srpsku) reprezentaciju ostavili su na cedilu i Vlada Jugoslavije i Kralj Aleksandar, uskrativši im potrebna materijalna sredstva za putovanje u tu, i tada, daleku južno američku zemlju Urugvaj.
Jugoslavija je na prvom Svetskom prvenstvu podelila treće i četvrto mesto sa selekcijom SAD i postala najbolje plasirani predstavnik Evrope. Konačan plasman: 1. Urugvaj, 2. Argentina, 3-4. Jugoslavija, SAD.
Igrači u timu Jugoslavije su bili:
Milovan Jakšić, Milutin Ivković, Dragoslav Mihajlović, Milorad Arsenijević Balerina, Momčilo Đokić, Ljubiša Stefanović, Ivica Bek, Blagoje Marjanović, Aleksandar Tirnanić, Đorđe Vujadinović, Branislav Sekulić, Dragutin Najdanović i Branislav Hrnjiček.
Selektor reprezentacije je bio Boško Simonović.
Bronzana medalja –Montevideo 1930.god.
Jednom delu sportske javnosti je (možda) bilo poznato da su u toj reprezentaciji bili, igrali i bili učesnici Prvog Svetskog prvenstva u fudbalu u Montevideu Tirke, Moša, Milutinac – ali, i dvojica Smederevaca: Milorad Arsenijević Balerina i Đorđe Vujadinović. O ovom podvigu dvojice Smederevaca pisao je poznati Smederevac, ex višestrani sportista i trener, sportski radnik, ali i publicista Dr. Miodrag D. Stepanović Sica.
Mi imamo dvojicu El Grande Smederevaca! U želji da evociramo sećanje i uspomenu na ovu dvojicu Smederevaca, i da im damo mesto u grupi velikih i zanačajnih Smederevaca, evo nekih manje poznatih činjenica o naša dva sugrađanina i proslavljena fudbalera.
Milorad Arsenijević Balerina
Milorad Arsenijević Balerina je rođen u Smederevu 6. juna 1906.god. i tu je živeo sve do 1921.godine. Godine 1925. upiso se na Elektrotehnički fakultet u Beogradu, gde je diplomirao kao jedan od najboljih studenata. Od 1962. profesor je na Saobraćajnom fakultetu, u kom periodu i objavljuje više naučnih radova iz fizike i elektrotehnike.
Milorad Arsenijević je imao i blistavu fudbalsku karijeru. U periodu od 1925. do 1938. godine igrao je za BSK (Beogradski sportski klub) i odigrao 483 utakmice, dok je za reprezentaciju Jugoslavije nastupio 54 puta. U Urugvaju je igrao na sve tri utakmice i dosta doprineo osvajanju bronzane medalje! On je poznat i po tome što bio prvi Smederevac koji je učestvovao na Olimpijadi. Naime, na IX Olimpijskim igrama 1928.god. u Amsterdamu, Milorad Arsenijević je igrao za fudbalsku reprezentaciju Jugoslavije.
Nakon II Svetskog rata M. Arsenijević je bio na važnim funkcijama u Fudbalskim savezima Jugoslavije i Srbije. U vremenu od 1948. do 1952.god. bio je savezni kapiten, a u naredne dve godine bio je član Komiteta za sastav repezentacije. Umro je 1987.god.
Đorđe Vujadinović
Đorđe Vujadinović je rođen 1909.god. u Kolarima kod Smedereva. Pri karaju I Svetskog rata odlazi u Beograd i tamo završava Pravni fakultet. Radio je u Jugoslovenskoj poljoprivrednoj banci, da bi kasnije bio i njen direktor. Đorđe Vujadinović je imao blistavu fudbalsku karijeru. I on je igrao za BSK u periodu od 1927. do 1941.godine, za koga je odigrao peko 600 utakmica i bio jedan od najboljih golgetera. Za reprezntaciju Jugoslavije odigaro je 44 puta i za nju postigao 18 golova. U Urugvaju je igrao na sve tri utakmice i zanačajno doprineo osvajanju bronzane medalje! Naime, Đorđe Vujadinović je tada postigao 2 gola; po jedan Boliviji i Urugvaju!
Po završetku igračke karijere on se posvetio treneskom pozivu. Bio je trener Omladinske reprezentacije Srbije, jedno vreme je radio i u Turskoj. Radio je i kao član raznih foruma Jugoslavije. U vreme okupacije Jugoslavije, od 1941. do 1945.godine Đorđe Vujadinović je proveo u zarobljeništvu. Umro je 1990. god.
Mislim da bi za ovako tužnu priču, a i lepu priču, dobra i prava preporuka za sve „odgovorne“, mogla da bude ona čuvena balada Đorđa Balaševića „Ne lomite mi bagrenje“.
Nikola Tasić Cale
Dipl.maš.inženjer (U penziji)
Stari Smederevac
Izvor: SDCafe