Ravnopravni nosioci ovogodišnje Plakete, koju dodeljuje Fond „Branislav Mane Šakić“ za očuvanje srpskog jezika i negovanje kulture govora u elektronskim medijima Srbije, okruženja i rasejanja, su novinari Jelena Đukić i Željko Stefanović. Zajednička nit im je rad u kulturno-zabavnom programu Radio Beograda, mada je njihovo delanje vezano za različite vremenske periode. Žiri je mišljenja da je, uz podrazumevanu glasovnu i jezičku stručnost, značajan i njihov doprinos, lični pečat i prepoznatljivost i na polju informativno-obrazovnog segmenta emisija pomenutog žanra. Dobitnicima priznanja odličje će biti uručeno 3. juna 2023. u smederevskoj Narodnoj biblioteci.
Jelena Đukić, novinar u penziji, tokom svog višedecenijskog rada, najpre u Radio Beogradu a potom i u Televiziji Beograd, kao autor, voditelj i urednik, beleži niz emisija i serijala u kulturno-zabavnom programu ovih glasila. Završivši studije jugoslovenske i svetske književnosti 1962., svoj profesionalni hod započinje 1963. kao saradnik, a potom i urednik i voditelj raznih kontakt emisija.
Fotografiju snimio Dragoslav Simić marta 2014.,objavljeno na sajtu Audio i foto arhiv Simić
Prva u nizu, „Mikrofon je vaš“, preimenovana u „Subotom uveče“, koju vodi sa Vlastimirom Đuzom Stojiljkovićem, donosi joj 1967. „Zlatni mikrofon“, a već naredne godine i Nagradu Radio Beograda za najbolje godišnje programsko ostvarenje. Pre prelaska u Televiziju Beograd, nepunu deceniju rada zaokružuje serijalom „Tražimo zabavu za vas“, kroz razgovore sa vrsnim delatnicima – Desankom Maksimović, Brankom Ćopićem, Gustavom Krklecom i Radivojem Lolom Đukićem.
U Obrazovnom programu Televizije Beograd, radila na seriji dokumentarno-igranih emisija „Kultura stanovanja“ u saradnji sa Novakom Novakom, kraće vreme vodi emisiju „Selo bez seljaka“,a prelaskom u Kulturno-umetnički program priprema, uređuje i vodi dokumentarni deo serije emisija „Nedeljno popodne“, kao i emisije namenjene mladima „Po ljudima učio sam svijet“ (Njegoš).
Povodom 13. juna, Dana novinara Srbije, Saveza novinara Jugoslavije i Udruženja novinara Srbije, 1989. dobija Srebrnu Plaketu za 25 godina rada u novinarstvu i doprinos razvoju novinarske organizacije. Iste godine odlazi u penziju.
Nakon smrti supruga Radivoja Lole Đukića 1995.,a po njegovoj želji, zbrinjava Legat i ustupa ga Centralnoj biblioteci Crne Gore na Cetinju da bi potom u periodu od 1995. do 2004. priredila i objavila njegove rukopise – Ogledalo građanina pokornog, Deset zapovesti, Ljudi sa dve glave, Crni sneg, Budibogsnama i Kameleoni.
Željko Stefanović, Smederevska tvrđava, maj 2023. – lična arhiva
Željko Stefanović, rođen 1962. u Beogradu, već 17 godina uređuje, priprema i vodi kultnu emisija Radio Beograda 1 „Vreme sporta i razonode“, porodični magazin o sportu, uz aktuelnosti iz javnog i kulturnog života, a čije emitovanje je počelo davne, 1960. godine. Kao 14-njak zainteresovan za ovaj medij, započinje saradnju u emisiji „Veče uz radio“ Nikole Karaklajića, što je potom uticalo i na njegovo kasnije opredeljenje da studira novinarstvo.
Zaljubljenik u muziku, od 1979. autor je i voditelj omladinske emisije Radio Smedereva „Muzički ringišpil“ a 1994. uporedo sarađuje i sa drugim medijima kao što su Radio 101, Beograd 202,Treći kanal RTS-a, gde beleži angažman i u emisijama „Da pitamo zajedno“, „Leto na Adi“, „Hit meseca“ i dr. Više godina vodi i poznate muzičke festivale MESAM, Beogradsko proleće, Gitarijadu u Zaječaru.
Status stalno zaposlenog stiče 1988. u Ježu, radeći za časopis ITD, potom je 13 godina deo redakcije „Politici ekspres“ paralelno radeći i na programima Radio Beograda. Pisao je i za brojne časopise na području Srbije, sarađujući i sa sarajevskim AS-om, makedonskim Ekranom i slovenačkim listom Večer.
Dobitnik je više priznanja, među kojima su i „Zlatni mikrofon“, Oskar popularnosti, statue Zlatnog melosa, brojne diplome za vođenje humanitarnih koncerata i priredbi, te Decembarske nagrade Skupštine opštine Zvezdara za značajan doprinos razvoju i unapređenju fizičke kulture. Član je esnafskog i Udurženja sportskih novinara Srbije.
Podsećanja radi, Fond i odličje nose pečat sećanja i dužnog poštovanja prema Branislavu Manetu Šakiću, čiji su život i četvrt veka spikerskog rada ostali utkani u bitisanju smederevskog radija.
Značaj istoimene nagrade za očuvanje srpskog jezika i negovanje kulture govora u elektronskim medijima Srbije, okruženja i rasejanja je utoliko veći ukoliko se zna da je prva, i do skora jedina te vrste na području bivših država SFRJ i svih potonjih do danas, čemu u prilog govori i kontinuitet njene dodele od 1998.g.
U ime Fonda „Branislav Mane Šakić“,Jadranka Nićin,osnivač Beograd,21.maj 2023.
O Fondu „Branislav Mane Šakić“
Želeći da podstaknemo očuvanje našeg jezika, štiteći ga od stranih uticaja negovanjem pravilnog govora, posebno u elektronskim medijima Srbije, gde je uloga spikera, voditelja i novinara od posebne važnosti, podsećamo da su upravo tim povodom 1998. ustanovljeni Fond „Branislav Mane Šakić“ i istoimena nagrada, sa namerom da se dodeljuje za vrhunski domet i visoki profesionalizam u ovom poslu. Od 2017. nagrada pokriva i područje okruženja i rasejanja.
Ovo priznanje nosi pečat sećanja i dužnog poštovanja prema Branislavu Manetu Šakiću, čoveku-zaljubljeniku u čistotu jezika i lepotu izgovorene reči, čiji su život i četvrt veka spikerskog rada ostali utkani u bitisanju smederevskog radija. Imajući pomenuto u vidu, iste godine od njegovog preranog odlaska, a na inicijativu supruge Jadranke Nićin, novinara, i uz svesrdnu podršku ove medijske kuće, formirani su Fond i odličje koji nose Šakićevo ime.
Zaključno sa 2010. nagrada je dodeljivana 16. oktobra u Radio Smederevu, na dan osnivanja ovog medija da bi, nakon njegove privatizacije a potom i gašenja, celokupna realizacija izbora i uručenja Plakete ostala u nadležnosti inicijatora i osnivača Fonda, i obavlja se u Narodnoj biblioteci Smederevo 5. juna, na dan rođenja Branislava Maneta Šakića.
Stručni žiri, u čijem sastavu su predstavnici Fonda i nekoliko bivših dobitnika nagrade, od 1998. pa zaključno sa 2022. izabrao je 27 nosilaca odličja za koje smatra da su svojim radom opravdali svrhu postojanja ovog priznanja.
Podsećanja radi, Plaketu su dobili : Danica Lekić, spiker Radio Smedereva, koja je sa kolegom Šakićem u ovoj kući bila od njegovog osnivanja, potom Draga Jonaš (Radio Beograd), Marija Slavković (Radio Beograd), Duško Marković (Radio Beograd), Snežana Živković (RTV Novi Sad), Vinka Knežević (RTV Kragujevac), Žarko Obraćević (Radio Beograd) i Tomislav Bogdanović (RTV Kruševac).
Slede Dušanka Kalanj (RTS), Svetlana Aleksić (RTV Panonija, Novi Sad), Aleksandar Gajšek (TV Studio B, Beograd), Stevo Obrić (RTV Kragujevac), Miloje Mića Orlović (RTS), Miroslav Vojvodić (Radio Beograd), Desanka Milosavljević (Radio Kosovska Mitrovica), Dina Čolić (RTS), Svetlana Mladenović (Radio Beograd 202) i Ljiljana Marković (RTS). Odličje su primili i Marina Rajević Savić (RTS, Televizija Hram), Slobodanka Vujanić (RTVRS, Radio Republike Srpske), Jelena Jež (Radio „Slovo ljubve“ Arhiepiskopije beogradsko-karlovačke), Dragan Pavlović (Radio Smederevo, Luks radio), Uroš Bobić (Sputnjik, Srbija), Mila Milosavljević (Srpska TV, Crna Gora), Nikola Milojević (TV produkcija ZSO Vukovar, Hrvatska), a 2022.g. dobitnici su Sanja Lubardić (TV Studio B,Beograd) i Tamara Vesna (Srpska TV USA, Čikago).
Uz postojeće odličje, koje se u kontinuitetu dodeljuje od 1998. godine, Fond „Branislav Mane Šakić“ je 2017. ustanovio još jednu nagradu, Specijalno priznanje, sa ciljem da se dodeljuje strancima za izvanredno vladanje srpskim jezikom. Prvi dobitnik je Francuz Arno Gujon, osnivač i direktor humanitarne organizacije „Solidarnost za Kosovo“, a 2018. je otišlo u ruke Ruskinje Ane Rostokine, prevodioca i književnog stvaraoca. Pomenuto odličje je 2019. pripalo Brazilcu Tijagu Fereiri, turizmologu i blogeru, 2020. Japanki Fumiko Takešiti Knežević, korepetitoru i članu Narodnog orkestra KUD „Gradimir“, 2021. nije dodeljeno odličje, a nosilac ovog priznanja u 2022. je Italijan Mario Liguori, pisac i docent na Filozofskom fakultetu i Akademiji umetnosti u Novom Sadu.
Značaj nagrade „Branislav Mane Šakić“ je utoliko veći ukoliko se zna da je prva, i do skora jedina te vrste na području bivših država SFRJ i svih potonjih do danas, čemu u prilog govori i kontinuitet njene dodele tokom proteklih 25 godina.