Fond i odličja „Branislav Mane Šakić“ postoje od 1998. u znak sećanja na jednog od prvih spikera Radio Smedereva, koji je svojim radom, tokom četvrt veka potvrđivao neophodnost očuvanja srpskog jezika i negovanja kulture govora u elektronskim medijima.
Priznanje, čiji se nosioci neprekidno biraju već 28 godina je utoliko značajno i jedinstveno jer slične nagrade u to vreme nisu postojale ni u SFRJ, ni u potonjim državama, zaključno sa Srbijom.
Odlukom stručnog žirija 28. nosilac nagrade „Branislav Mane Šakić“, je Marija Trišić Knežević, novinar i urednik doskorašnje Regionalne TV Banat iz Vršca, a šesto Specijalno priznanje za strance otišlo je u ruke Jermenke Anuš Balajan, književnog stvaraoca i prevodioca.
Marija Trišić Knežević (1982.) je, nakon gimnazije u rodnom Vršcu i studija nemačkog jezika i književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu, 2009. počela da radi na Regionalnoj televiziji Banat, dobivši tu priliku kroz program „Moja prva šansa“.
Obavljajući posao novinara, vodila je i uređivala jutarnji program, popodnevnu „Hroniku regiona“, kratke vesti „120 sekundi“ i centralnu informativnu emisiju „Dnevnik“. Sarađivala kao dopisnik RTV Vojvodine u informativnim i emisijama „Vojvodinom“ i „Razglednice“, kao i u Dnevniku ovog medija.
2011.godine završava BBC-jevu obuku za političko izveštavanje, koju su organizovali RTV, OSCE i Ambasada Holandije u Srbiji.
Kao autor i voditelj Televizije Banat, uz podršku Pokrajinskog sekretarijata za informisanje, realizovala je i dva serijala specijalnih emisija, „Tolerancija u školskoj klupi“ i „Zajedno smo jači“, sa akcentom na upoznavanju života dece i odraslih lica iz osetljivih grupa, njihovo predstavljanje zajednici, uz podsticanje uspešnijeg uključivanja u sve životne tokove.
Sarađivala je i vodila muzičku emisiju koja je pratila rok scenu zemlje i regiona. Na Regionalnoj TV Banat, osnovanoj 1998.godine, radila je do njenog gašenja, u julu 2024. godine.
Šesti nosilac Specijalnog priznanja za strance, koje se dodeljuje od 2017. je Jermenka Anuš Balajan (1965.). U rodnom Jerevanu završila je studije na Univerzitetu humanističkih nauka „David Anaht“ a od 1995. živi u Beogradu, gde je zasnovala i porodicu.
Anuš se bavi književnim i prevodilačkim radom od 1990-ih, da bi već 1995.učestvovala na Međunarodnom susretu pisaca u organizaciji Udruženja književnika Srbije, čiji član postaje 2019. Tokom 2014. i 2019. objavljuje dve zbirke pesama, „Boginjo moja“ i „Drvo čežnje“ na srpskom i jermenskom, u Udruženju književnika Srbije održala predavanje o velikanima jermenske kulture. Bavi se i prevođenjem sa srpskog na jermenski, predstavljajući tako most zbližavanja između matice zemlje i Srbije.
Među objavljenim prevodima su i „Srpsko srce Johanovo“ Veselina P. Dželetovića, pesme Miljurka Vukadinovića, kratke priče, pesme i aforizmi Luke Joksimovića Barbata, poezija Jasmine Janković, te dvojezični prevod „Jermeni i Srbi kroz istoriju“ autora Arcvi Bahčinjana i Luke Joksimovića Barbata. Bavi se humanitarnim radom u udruženju Akcija za slepe.
Inače, uobičajena praksa svečanog uručenja Plakete i priznanja dobitnicima, koja se održava 5. juna, na dan rođenja Šakića u Narodnoj biblioteci Smederevo, izostaće ove godine iz objektivnih razloga.