Na današnji praznik Prepodobne mati Angeline srpske, služene su svete liturgije širom pravoslavnih hramova i crkava.
Ali su se po prvi put, vekovima nakon što je živela, među smederevskim zidinama okupili Smederevci. Prisustvovali su pomenu na nju i svete Brankoviće koji je, na temeljima stare crkve u Velikom gradu, služilo naše sveštenstvo.
Vera je, između ostalog i u strpljenju, čulo se ovom prilikom, i eto, šest stoleća kasnije, žitelji ovog grada okupili su se u molitvi za blagoslov i zaštitu svih koji u njemu žive.
Inače, ovo je i prva služba od 2012. kada su osveštani pronađeni ostaci crkve iz srednjeg veka za koju stručnjaci pretpostavljaju da je u 15. veku podignuta na temeljima nekog ranijeg sakralnog objekta iz 10. veka. Nije poznato kome je bila posvećena.
Bilo bi lepo da ovo postane tradicija i da se na tom mestu, vernici okupljaju makar povodom praznika posvećenih Brankovićima.
Angelina je bila ćerka Georgija Arijanita Komnina koji je vladao Konjuhom u današnjoj Albaniji i supruga oslepljenog Stefana Brankovića, drugog sina despota Đurđa Brankovića. Ostalo je zabeleženo da je bila veoma osećajna i privržena mužu koga je veoma volela „ne mareći za njegovu slepotu“.
Posle njegove smrti, na poziv ugarskog kralja Matije Korvina, u današnju Vojvodinu odlazi sa ćerkom Marom i sinovima Đorđem i Jovanom kojima su dodeljene titule despota i posedi u Sremu.
Mošti svog muža koji se upokojio 1476, (a svecem je proglašen 1484.) položila je u crkvu Svetog Luke u Kupinovu, a kako se navodi, osim te crkve, podigla je i susedni manastir Obedu. Preminula je 1520. i njene mošti su počivale u Krušedolu.
Njihovi sinovi Đorđe i Jovan su takođe kanonizovani. Đorđe je kao despot Srba u Ugarskoj bio oženjen Izabelom, princezom iz aragonske dinastije, ali taj brak nije potrajao kako se pretpostavlja zbog razlike u veri supružnika. Zamonašio se 1497. u manastiru Kupinik i uzeo ime Maksim. Odatle odlazi u Vlašku gde je bio posvećen jačanju pravoslavlja u Ugarskoj, a bio je 1513. postavljen i za mitroplita beogradskog i celog Srema. Upokojio se 1516. godine.
Njegov brat Jovan koji je postao jedini despot nakon što se Đorđe zamonašio, često je, kako beleže izvori, napadao Turke u Bosni. Međutim, prerano je, 1502.godine preminuo, a njegove mošti su bile pohranjene pored očevih u Krušedolu, zadužbini Brankovića.
